Voor lotgenoten die nog geen klacht hebben ingediend is sluiting van de klachtencommissie onveilig.

Tienduizenden slachtoffers: 760 van hen hebben erkenning gevonden

Uit de beide rapporten van de commissies Deetman komt naar voren dat enkele tienduizenden kinderen tussen 1945 en 1970 in de rk kerk slachtoffer werden van misbruik en evenveel van geweld. Voor enkele duizenden is dat ernstig misbruik en ernstig geweld geweest, of een combinatie van beide.

De klachtencommissie heeft tot nu toe voor 560 klachten het advies tot gegrondverklaring gegeven. Bij 265 klachten is niet geadviseerd tot gegrondverklaring, bijna steeds alleen door gebrek aan steungetuigenissen.

In mediation zijn tot nu toe omstreeks 200 bemiddelingen tot stand gekomen.

Dat is een heel goede zaak. Voor 760 personen in totaal is het - geheel of gedeeltelijk- tot erkenning gekomen.

Het zwijgen doorbreken

Er is veel moed voor nodig geweest van de kant van de slachtoffers. Er waren rechters en mediators die veiligheid creëerden voor beide partijen. Door een aantal oversten en bisschoppen is de moed van lotgenoten overtuigend beantwoord met moed om de geschiedenis onder ogen te zien en zich te verplaatsen in de positie van slachtoffers. Een veiligheid die al die jaren daarvoor nergens te vinden was. Die is nodig om het verleden te verwerken.

De kardinaal van de rk kerk heeft op 18 december 2013 priesters en gelovigen opgeroepen om niet langer te zwijgen maar te getuigen over wat men weet, en respect te hebben voor slachtoffers van kerkelijk misbruik en geweld.

Mensenrechten en veilig contact in sociale verbanden

Voor het overwinnen van de machteloosheid van slachtoffers en de schaamte van omstanders, is veilig contact nodig, in sociale verbanden waarin respect leeft voor mensenrechten, en waarin tijd en aandacht is voor de pijn van de man of vrouw die geweld of misbruik is aangedaan. Er is veel geduld en moed nodig om die veiligheid te creëren en tot spreken te komen. Slachtoffers zoeken vrijwel steeds wanneer voor hen het juiste moment is aangebroken om de rechteloosheid te doorbreken. Zij willen daarbij niet door een innerlijke machteloze woede en angst overweldigd raken, noch te pletter lopen tegen ontkenning en overmacht. De veiligheid van een onafhankelijke rechter en erkende bemiddelaars blijft daarbij onmisbaar.